خنده بر غم نیست درمان، گریه کن
اشک هایت بوی باران می دهد
چهره ات بوی گلستان می دهد
گونه هایت مرکب شبنم شده
گریه کن، آب گلستان کم شده
گریه کن تا دیده ات روشن شود
درد قلب بی قرارت، کم شود
دوست می دارم تو را ای یادگار
چشم عشق از اشک هرگز خشک نیست
گریه کن، با آب دل تطهیر کن